Autograf

nie budź mnie

nie wierzę w zgiełk i krzyk życia
twój podpis na tej chwili
mimiczny performance
unikalny krok

nie wierzę w zestaw marzeń i radości
skrojony na miarę
obliczony na cud

nie wierzę że zadrży ci dłoń
nim zapukasz w czoło
tajemnicy

nie budź mnie
tak dobrze czasem uwierzyć
że żyjesz naprawdę
nie umierasz
na fałsz

Epifania

Kiedy byłem człowiekiem
szukałem objawień i prawd
w romansie z ciszą
w lustrze i w snach

Od kiedy jestem kamieniem
na dnie oceanu
oglądam płetwy aniołów
w wiecznie czarnym niebie

Biofluorescencyjny żar
konstelacji spojrzeń
rozgrzewa skałę
moich ust

Milczę z zachwytu
już milion lat

Jak

Jak pachnie twoja skroń
gdy wierzysz w tę chwilę
Ramiona wyprostowane
pełen światła szept

Jak ma na imię ten dzień
który nosi twoje łzy
malowane niespiesznym
powiewem szczęścia

Jak to jest być tajemnicą
i odpowiedzią
bez słów

Jak nie kochać

Częstotliwość

Niosą mnie na językach
każdy w swoim dialekcie
Przemilczam zbiorowy
gwałt na intelekcie

Nie daję poznać
najmniejszym gestem
czy w słowach ginę
czy ponad
jestem

O zmierzchu rozdział
kolejny zamknięto

Przemawia do mnie
jedynie tętno
.......................

Sowi szept

Nie zaprowadzę cię do lasu
pełnego życia, w które nie wierzysz.
Na czarnych koronach drzew
zatrzymałeś oddech i zgodę
na cud.
Na pierwszej myśli popłynął odkrywca
na śmierć.

Nie płacz, gdy noc bez diamentów
i snu.
Zapytaj dzień o światło,
by znów
nie wiedzieć nic.

Poczekam na pierwsze
żywe
ślady na mchu.